کد مطلب:190787 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:256

وصیت 01
هذه الوصیة لولده و وصیه مولانا الصادق علیه السلام

قال علیه السلام: یا بنی ان الله خبأ ثلاثة أشیاء فی ثلاثة أشیاء: خبأ رضاه فی طاعته، فلا تحقرن من الطاعة شیئا فلعل رضاءه فیه، و خبأ سخطه فی معصیة، فلا تحقرن من المعصیة شیئا، فلعل سخطه فیه، و خبأ اولیاءه فی خلقه فلا تحقرن أحدا، فلعله ذلك الولی [1] .

فرزندم! خداوند سه چیز را در سه چیز دیگر مخفی كرده است: رضای خود را در طاعتش مخفی نموده، بنابراین هیچ طاعتی را كم مشمار؛ چرا كه ممكن است رضای خدا در آن باشد. و غضب خود



[ صفحه 18]



را در نافرمانی اش مخفی نموده، بنابراین هیچ معصیتی را كوچك مشمار، زیرا ممكن است خشم خدا در آن باشد. و دوستان خود را در میان آفریدگان خویش مخفی ساخته، بنابراین هیچ كس را تحقیر منما، زیرا ممكن است این شخص همان ولی خدا باشد.

در این كلمات نورانی، رمز موفقیت و كلید سعادت دو جهان را مشاهده می كنیم. در ظاهر، این وصیت خطاب به فرزند و وصیش امام صادق علیه السلام است، ولی در حقیقت برای مردم هر عصر و زمانی است؛ مخصوصا پدران و مادرانی كه دوست دارند فرزندانشان موفق و رستگار و سعادتمند شوند، و همیشه در مسیر حق و حقیقت قرار گیرند. از این رو بر همه ی ما واجب است كه این وصیت را به عزیزانمان تذكر داده، و آویزه ی گوشمان قرار دهیم، تا چهره ی رستگاری را در زندگانی خود مشاهده نماییم.


[1] كشف الغمة، ج 2، صص 361-362؛ بحارالانوار، ج 75، ص 187، ح 27.